Reisverslag uit Vietnam: avonturen van noord naar zuid met de kinderen

In mei 2024 begonnen Mira en Dino, twee van onze teamleden, aan een reis door Vietnam met hun drie kinderen. Lees hieronder over hun reis door Vietnam.

Bij TourCompass het heel belangrijk om uitgebreide kennis van onze bestemmingen te hebben en deze zelf te ervaren. We zijn van mening dat we door de bestemmingen zelf te verkennen dezelfde prachtige indrukken kunnen krijgen als onze gasten en zo authentieke en gedenkwaardige reiservaringen kunnen blijven aanbieden.

Als leden van het TourCompass-team hebben we de unieke kans om onze passie voor reizen met ons werk te combineren en onze kinderen op onvergetelijke avonturen mee te nemen. We houden allebei van reizen en willen deze vreugde met onze kinderen delen. Ons doel is om hen de wereld te laten zien en ervaringen te bieden die hun horizon verbreden. Als gezin creëren we unieke herinneringen, terwijl we de wereld, haar diverse culturen en de prachtige mensen die erin wonen ontdekken.

In 2022 bracht onze reis ons naar het betoverende Zuid-Thailand, waar we Phuket, Khao Lak en Khao Sok verkenden. Dit jaar hadden we het geluk om de hoogtepunten van Vietnam van noord naar zuid te ervaren.

De ongrijpbare magie van Hanoi

Wat we koesteren aan onze reizen, zijn vooral het avontuur en de authentieke ervaringen. Maar we vinden de gedachte dat er elke stap van de weg voor ons wordt gezorgd ook heel prettig.

Net als bij al onze vorige reizen stond onze gids ons met open armen op te wachten op de luchthaven.

Zijn naam was Hoi en hij noemde zichzelf liefkozend ‘Hoi uit Hanoi’.

Na een korte rit vanaf de luchthaven bevonden we ons in het hart van Hanoi, een stad die alle zintuigen prikkelt. Hanoi had een ongrijpbare magie die het best te omschrijven is als een bruisende levendigheid op elke straathoek.

We checkten in bij ons hotel dat op loopafstand van de oude wijk van Hanoi lag. Moe van de vlucht en de aankomst in de middag, wilden we graag het bed induiken voor een dutje. Toch lonkten de gezellige straten van Hanoi. Al snel hadden we onszelf overgehaald om een korte avondwandeling te maken om wat te eten en opnieuw de levendige sfeer van de stad op te snuiven.

Buiten op straat ontdekten we dat er zelden zoiets is als een ‘duidelijke weg’ bij het oversteken van de wegen in Hanoi. Maar al snel vonden we ons ritme. Auto’s, bussen, vrachtwagens, scooters (zelfs met wasmachines erop vastgebonden), fietstaxi’s, fietsen, mobiele eetstalletjes en voetgangers bewogen in perfecte harmonie. Er leek geen ruimte te zijn voor één iemand, maar voor iedereen.

Na te hebben genoten van de altijd lekkere Vietnamese keuken en het lokale bier, was het tijd om terug te gaan naar het hotel. Toen we onze buik rond hadden gegeten en de vermoeidheid toesloeg, leek het logisch om een xich lo (fietstaxi) terug te nemen naar het hotel. We waren klaar voor een goede nachtrust als voorbereiding op de avontuurlijke dagen die voor ons lagen.

Thee, tempel en kalligrafie

De volgende ochtend stond Hoi in de lobby van het hotel te wachten om ons mee te nemen op ons eerste avontuur in Hanoi. We begonnen in de oude wijk waar het al heel levendig was, ondanks dat het pas 8:30 uur was.

Onze eerste stop was een charmant theewinkeltje. Daar werden we uitgenodigd om deel te nemen aan een traditionele theeceremonie. We kregen witte thee geserveerd en leerden over de theetradities van Vietnam. We leerden ook dat in Vietnam thee niet alleen wordt gedronken, maar met de grootste zorg en respect wordt genoten. Het wordt als onbeleefd beschouwd om het aanbod om thee te drinken af te slaan.

Vervolgens liet een getalenteerde jonge meester in de kalligrafie ons kennismaken met de rijke kalligrafietraditie van Vietnam. We mochten zelf de penseel ter hand nemen. Ook schreef de meester onze namen in prachtige karakters die we als herinnering mee naar huis mochten nemen.

De laatste belevenis van de dag was Van Mieu, ook wel bekend als de Tempel van de Literatuur. De tempel is gebouwd in 1070 en straalt geschiedenis en charme uit. Het was indrukwekkend om te zien hoe goed alles bewaard is gebleven, van de weelderige tuinen tot de traditionele architectuur.

De tempel werd goed bezocht. Het was geweldig om zowel reizigers zoals wijzelf als de lokale Vietnamese bevolking op deze heilige plek te zien samenkomen. Een van de hoogtepunten van ons bezoek was de ontmoeting met een groep schoolkinderen die een gesprekje met onze kinderen probeerden aan te knopen. Het was hartverwarmend om de nieuwsgierigheid en vriendelijkheid van de lokale kinderen te zien en onze kinderen genoten van de aandacht.

Het bezoek aan de Tempel van de Literatuur was inspirerend en educatief. Het zorgde voor een diepere waardering voor de culturele en academische erfenis van Hanoi. De tempel is vandaag de dag nog steeds belangrijk. We zagen veel studenten die kwamen bidden voor geluk bij hun studie en examens.

Meneer Duc, het B52-meer en culinaire chaos

Onze laatste dag in Hanoi bood verschillende opmerkelijke belevenissen en ontmoetingen.

We begonnen de dag met een ontspannen wandeling rond het prachtige zoetwatermeer en genoten van schitterende panoramische uitzichten op de Thanh Nien-straat.

Tijdens onze wandeling merkten we de kleine details op die de stad haar unieke charme geven. We zagen een kapper die zijn salon op de stoep had, die slechts bestond uit een spiegel en een stoel.

Het was indrukwekkend om te zien hoe Vietnamezen vaak van zulke eenvoudige, maar zeer creatieve oplossingen gebruikmaken.

Vervolgens gingen we naar het nabijgelegen B52-meer. Daar we werden uitgenodigd in het huis van meneer Duc, een man die er als kind getuige van was hoe een neergehaald B52-vliegtuig in het meer crashte. Het vliegtuig ligt nog steeds in het meer als herinnering aan de Vietnamoorlog en als een symbool van de veerkracht van Vietnam.

Meneer Duc deelde zijn aangrijpende verhaal met ons en benadrukte dat het belangrijk is om verleden te blijven herinneren, omdat het de enige manier is om te voorkomen dat de geschiedenis zich herhaalt. Zijn enthousiasme om zijn verhaal met zoveel mogelijk mensen te delen, was voelbaar.

‘s Avonds begonnen we aan een culinaire avontuur en maakten we een streetfoodtour door de smalle steegjes van de oude wijk. Hoi kwam ons ophalen bij het hotel en samen gingen we naar de lokale nachtmarkt. Bij aankomst bruiste de markt van het leven en was er een overvloed aan goederen. We navigeerden door het doolhof van steegjes en stopten bij een pho-stalletje om de wereldberoemde rundvleesnoedelsoep te proeven. Bij de nabijgelegen bar Bia Hoi Corner vonden we een plekje om te zitten en te genieten van een koud, lokaal tapbiertje, terwijl het om ons heen steeds drukker werd naarmate de avond viel.

De dalende draak

Het was tijd om afscheid te nemen van Hanoi en onze reis voort te zetten richting de Ha Longbaai. ‘Halong’ betekent ‘de dalende draak’ in het Vietnamees. Volgens de legende werd de baai gecreëerd toen een enorme draak uit de bergen neerdaalde, met zijn staart op de grond sloeg en het landschap vormde, waardoor de talloze kalkstenen eilanden en kliffen ontstonden die vandaag de dag in de baai te zien zijn.

Dit was een van de hoogtepunten van de reis waar we reikhalzend naar hadden uitgekeken.

We gingen aan boord van een prachtig schip. Daar werden we verwelkomd door de vriendelijke bemanning en kregen we de vaarroute te horen. Twintig minuten later hadden we de haven achter ons gelaten en waren we omringd door de eilanden en kliffen van de Ha Longbaai.

Na een paar uur hielden we halt in de baai. Wie zij had, kon gaan kajakken in de omgeving. Het was een genot voor zowel volwassenen als kinderen. Thuis hadden we al mooie foto’s van de baai bewonderd. Nu bevonden we ons er middenin en konden we alles zelf ervaren.

Later in de middag bezochten we Sung Sot Cave, een van de grootste grotten in de Ha Longbaai. We waren compleet overweldigd door de omvang. Het was veel indrukwekkender dan we hadden verwacht toen we er naar binnen gingen.

‘s Avonds genoten we van een heerlijk diner op het schip. De bemanning doofde de lichten en onder begeleiding van traditionele Vietnamese muziek werden de heerlijkste gerechten geserveerd. Er was ook de mogelijkheid om bij maanlicht op inktvis te vissenH. oewel we niets vingen, was het een fantastische ervaring. De rust van de baai lag als een deken om ons heen.

De volgende ochtend was een van de mooiste ochtenden die ik ooit heb meegemaakt. We deden de gordijnen open en vanuit onze kajuit hadden we een verbluffend uitzicht op de zonsopgang boven het kalme water. Na een licht ontbijt voeren we naar Ti Topeiland, waar we een wandeling maakten naar een plek met magnifiek uitzicht over de baai. Daarna genoten we van een zwempartij aan het strand van het eiland. Het strand van Ti Top is een van de weinige plekken in de Ha Longbaai waar je kunt zwemmen.

Het was de perfecte afsluiting van onze ervaring in de Ha Longbaai. Na een paar uur varen, waren we terug in de haven van Hanoi. We hadden een korte hereniging met de stad voordat we afscheid namen van Noord-Vietnam en vertrokken naar nieuwe avonturen in Centraal-Vietnam.

Een unieke treinreis

Hoi bracht ons naar het treinstation en hielp ons onze slaapcoupé te vinden in de nachttrein naar Danang. We moesten ook afscheid nemen van Hoi die zo goed voor ons had gezorgd. Het voelde een beetje dubbel. Voor we afscheid namen, vertelde Hoi ons dat we op een bijzondere avond de trein namen. Op 30 april wordt de verjaardag van de hereniging van Vietnam gevierd, die 49 jaar geleden plaatsvond. Die dag werden het noorden en zuiden verenigd. Hoewel het toeval was, maakte het onze treinreis des te specialer.

De volgende ochtend werden we wakker in een heel ander deel van Vietnam en genoten we van het uitzicht tijdens de laatste uren van onze treinreis. In Danang werden we verwelkomd door Tuan, onze gids in Hoi An.

De stad van de lantaarns

We arriveerden rond lunchtijd in Hoi An. Onze gids Tuan wist een leuke plek om te eten. We hadden een onvergetelijke lunch bij Bánh Mì Phượng, waar we enkele van de lekkerste baguettesandwiches ooit proefden. Deze plek is legendarisch vanwege debroodjes en is ook geliefd bij de lokale bevolking. De beroemde chef-kok Anthony Bourdain heeft hier ook gegeten en de plek in een van zijn documentaires aanbevolen. Dat leidde tot internationale roem. De kleine sandwichzaak groeide uit tot een populaire lunchgelegenheid van twee verdiepingen.

Na een ontspannen middag bij het hotelzwembad was het tijd om Hoi An bij avond te ervaren. Hier hadden we reikhalzend naar uitgekeken. De stad staat bekend om zijn prachtige lantaarns die elke hoek opsieren met allerlei kleuren, patronen en vormen. Zelfs overdag zijn ze fascinerend. We konden dan ook nauwelijks wachten om te zien hoe ze de stad na zonsondergang in een zachte, warme gloed zouden hullen.

We werden zeker niet teleurgesteld. Elke straathoek was magisch. In het schijnsel van de lantaarns genoten we van het diner met lokale gerechten. Daarna maakten we een ontspannen wandeling langs de rivier, terwijl we de vele boten rustig voorbij zagen glijden.

Op twee wielen over het water

De volgende dag stonden we vroeg op, klaar voor nieuwe avonturen. Tuan haalde ons op bij het hotel en samen reden we naar het hoofdkwartier om fietsen op te halen. We maakten een fietstocht naar een van de nabijgelegen ambachtsdorpen, iets waar de kinderen heel erg naar uitkeken. We fietsten door Hoi An en hoewel we het een beetje spannend vonden om aan het Vietnamese verkeer deel te nemen, waren we inmiddels gewend geraakt aan het ritme. We hadden inmiddels geleerd dat het verkeer in Vietnam net een groot teamspel is, waarbij iedereen elkaar moet helpen om de bestemming te bereiken. En het hielp zeker dat het verkeer in Hoi An wat overzichtelijker is dan in Hanoi.

Hoewel het dorp ook via een brug te bereiken is, vond Tuan dat niet geschikt met kinderen. Daarom had hij een boot geregeld om ons naar het dorp over te brengen. Dit extra avontuur maakte de reis nog spannender.

Tijdens onze fietstocht door het dorp zagen we van alles en ontmoetten we de lokale bewoners die ons hartelijk verwelkomden.

Een van onze eerste stops was bij een ouder echtpaar dat rijstpannenkoeken maakte. We konden allemaal onze eigen rijstpannenkoek maken, die we opaten met een heerlijke chilisaus. Het was heel eenvoudig en bescheiden, maar smaakte hemels.

Daarna bezochten we een grote familietempel die in de loop van vele generaties geleidelijk was uitgebreid. Familietempels zijn overal in Vietnam te vinden en voorouderverering speelt een centrale rol. Men gelooft dat de zielen van de overledenen invloed blijven uitoefenen op de levenden. Het is daarom belangrijk om hen tevreden te houden door hen regelmatig te eren met ceremonies.

Voordat we teruggingen naar Hoi An, bezochten we ook een echtpaar dat matten in verschillende maten maakte. Deze matten worden door veel Vietnamezen gebruikt om op te slapen, omdat ze voor verkoeling zorgen tijdens de intense warmte. Het echtpaar was ongelooflijk lief en de kinderen konden meehelpen met het maken.

Terug in Hanoi verkenden we de oude stad met de gids, voordat we de rest van de dag vrij hadden.

Kabelbaan

Op onze laatste dag in Hoi An maakten we een spannende excursie naar de indrukwekkende Ba Na Hills.

Voordat we daar aankwamen, bezochten we een van de lantaarnwerkplaatsen in Hoi An, waar we zelf een lantaarn leerden maken. Het was een leuke en creatieve start van de dag waar we allemaal van genoten. Het personeel van de werkplaats begeleidde ons heel goed en na een paar uur had ieder van ons een prachtige lantaarn gemaakt om mee naar huis te nemen. We maakten ons een beetje zorgen of ze in onze bagage zouden passen, maar zoals altijd hadden de Vietnamezen een handige oplossing: de lantaarns konden worden opgevouwen, zodat ze nauwelijks ruimte innamen.

Na ongeveer anderhalf uur rijden arriveerden we bij de voet van Ba Na Hills. We zagen de vele gondels van de kabelbaan boven de weelderige bergen glijden. Al snel zaten we er zelf in en waren we op weg naar de top. Hoewel we kabelbanen gewend zijn van onze skivakanties, was dit een hele bijzondere belevenis. Zweven boven de groene bossen en bulderende watervallen was betoverend.

Het was ongelooflijk om te zien hoe zo’n spectaculaire constructie midden in de torenhoge bergen en de dichte jungle was gebouwd.

Na 20 minuten bereikten we de top. Het uitzicht was in een woord adembenemend. Op 1400 meter hoogte, omringd door bergen met jungle zover het oog reikte, kwamen we aan bij een pretpark inclusief een Frans dorp, een Japanse theehuis en vele prachtige bloementuinen. Er waren ook allerlei attracties waarin de kinderen met veel plezier verschillende ritjes maakten.

We hadden het beste voor het laatst bewaard: de Gouden brug. Hoewel deze pas in 2018 is voltooid, lijkt het alsof de brug er altijd is geweest.De brug is al snel een iconisch symbool van Vietnam geworden. Zelfs toen het begon te regenen, was het een fantastische ervaring. Het voelde alsof de gigantische handen die de brug omvatten ons naar de hemel tilden, terwijl we genoten van het prachtige uitzicht over de bergen en het regenwoud.

Ho Chi Minhstad

Na nog een nacht in Hoi An was het tijd om weer verder te reizen.

Na een korte vlucht vanuit Danang arriveerden we in Ho Chi Minhstad, weer een heel ander deel van Vietnam. Onze gids Tien ontmoette ons op de luchthaven. Omdat het nog vrij vroeg op de dag was, besloten we eerst te gaan lunchen en een stadstour te maken alvorens in te checken bij het hotel.

Tien liet ons kennismaken met de vele beroemde bezienswaardigheden van de stad, waaronder het Herenigingspaleis en het adembenemende postkantoor, waardoor we een dieper inzicht kregen in de geschiedenis van Ho Chi Minhstad. We bezochten ook een museum gewijd aan de slachtoffers van de Vietnamoorlog, wat buitengewoon aangrijpend was en tot nadenken stemde.

We sloten de dag af met een bezoek aan een smokkelaarsbunker uit de oorlog, één van de vele verborgen bunkers in de steegjes van de stad. Het was fascinerend om te zien hoe deze tijdens de oorlog werden verborgen en gebruikt.

De rest van onze tijd in Ho Chi Minhstad brachten we door met het verkennen van de stad, het bezoeken van de markten en het bewonderen van de indrukwekkende architectuur. Ho Chi Minhstad heeft bredere straten en meer open ruimtes dan Hanoi, waardoor het wat makkelijker was om rond te lopen.

Mekongdelta

Op onze laatste dag in Ho Chi Minhstad gingen we op excursie naar de Mekongdelta op enkele uren rijden van de stad. De Mekongdelta staat bekend als de ‘rijstkom’ van Vietnam en is 40.500 vierkante kilometer groot. Het gebied herbergt een ongelooflijk rijke fauna en er wonen meer dan 17 miljoen mensen die afhankelijk zijn van de hulpbronnen.

Ons avontuur begon met een boottocht in een grotere boot over de delta. Na een tijdje gingen we aan land van een van de vele eilanden in de omgeving. Hier genoten we van een heerlijke lunch met zelfgemaakte Vietnamese gerechten en vers gevangen vis uit de Mekongrivier. De smaken waren net zo sprankelend als het landschap om ons heen.

Na de lunch maakten we een wandeling door het dorp en zagen we het dagelijks leven van de lokale bevolking. Het was boeiend om de traditionele paalwoningen te zien en de kleine tuintjes waar de mensen hun eigen groenten verbouwen.

Voordat we terugkeerden, voeren we met een kleinere boot over een van de talloze smalle rivieren van de Mekongdelta. Stilletjes glijden over de nauwe, door dichte vegetatie omgeven waterwegen was werkelijk een unieke ervaring. De hoge palmen en dichte mangrove vormden een groene tunnel waarin het licht prachtig op het water weerkaatste.

Het was een fantastische dag die ons dicht bij de natuur en haar vele wonderen bracht.

Vissersdorp in de woestijn

We sloten ons Vietnam-avontuur af in Mui Ne, dat voor ons de perfecte plek was om te ontspannen en alle indrukken die we tijdens onze reis hadden opgedaan te verwerken.

Hoewel Vietnam één land is, leek het alsof we drie totaal verschillende landen hadden bezocht vanwege de lange afstanden en de grote verschillen tussen Noord-, Centraal- en Zuid-Vietnam.

In Mui Ne genoot de hele familie van de prachtige zandstranden, waar we konden ontspannen en naar de golven konden luisteren. Het grote zwembad van het hotel was ook een hit, vooral als de zon hoog aan de hemel stond. ‘s Avonds bezochten we de lokale restaurants en genoten we van heerlijke Vietnamese gerechten. De vers gevangen vis en zeevruchten waren bijzonder in trek.

We maakten ook een uitstapje naar de rode zandduinen waar Mui Ne beroemd om is. Het was bijna alsof we in een miniwoestijn waren. Het was leuk om op en neer te rennen over de grote duinen. We bezochten het vissersdorp waar honderden kleurrijke vissersboten voor anker lagen. Het was fascinerend om de vissers te zien terugkeren met de vangst van de dag en de levendige sfeer in de haven op te snuiven.

Mui Ne was echt een prachtige afsluiting van onze reis. Op onze laatste avond zagen we lokale kinderen voetballen op het strand, terwijl de zon aan de horizon onderging.

Herinneringen die ons voor altijd veranderen

Onze reis door Vietnam was een boeiend avontuur vol onvergetelijke momenten! We hadden het grote genoegen om bijzondere, warme en gastvrije mensen te ontmoeten. Onze lokale gidsen in het bijzonder zorgden er met hun expertise en gastvrijheid voor dat we ons tijdens de gehele rondreis veilig en welkom voelden.

We hebben herinneringen voor het leven gemaakt. En hoewel we nu de draad van ons dagelijks leven weer hebben opgepakt, weten we dat het nooit meer hetzelfde zal zijn. Want dat is precies wat een reis met ons doet. Een reis laat zijn sporen na, voegt nieuwe perspectieven toe aan ons leven en creëert herinneringen die ons voor altijd veranderen.

/Mira en Dino

TourCompass – Van toerist naar reiziger