Een reis naar de Galapagoseilanden is als een bezoek aan een hele andere wereld.
De Galapagoseilanden, gelegen in het midden van de Stille Oceaan, zijn een paradijs voor natuur- en dierenliefhebbers.
Er wordt zelfs gezegd dat de eilanden een van de allerbeste plekken ter wereld zijn om authentieke wilde dieren te zien. Je zult hier veel diersoorten aantreffen die nergens anders ter wereld voorkomen.
Hieronder lees je meer over 10 diersoorten die je met een beetje geluk kunt tegenkomen tijdens een reis naar de Galapagoseilanden.
De zeeleguaan is een uniek klein dier.
Ten eerste leeft de zeeleguaan uitsluitend op de Galapagoseilanden. Ten tweede is het de enige leguaansoort ter wereld die leeft van zeeplanten. En ten derde ziet hij er vrij bijzonder uit.
Zeeleguanen kunnen tot een diepte van 9 meter duiken op zoek naar voedsel als algen en zeewier.
Een zeeleguaan kan 1,5 meter lang zijn van de punt van zijn neus tot de punt van zijn staart, tot 12,5 kg wegen en zijn uiterlijk is gebruikt als inspiratie voor zowel de Godzilla- als de Alien-films.
Ook de grootste schildpadsoort ter wereld noemt Galapagos zijn thuis. De Galapagos-schildpad kan tot 250 kg wegen.
Hij is niet alleen enorm groot, maar deze schildpad is ook nog eens de gewerveld diersoort die het langst kan leven. De hoogste gedocumenteerde leeftijd is maar liefst 152 jaar oud!
Het leven van een Galapagos-schildpad bestaat voornamelijk uit het eten van gras en bladeren en ontspannen in de zon. En hij slaapt ongeveer 16 uur per dag – de definitie van een rustig leven!
De blauwvoetgent komt niet alleen voor op de Galapagoseilanden. Hij is echter wel voornamelijk te vinden in het oostelijke deel van de Stille Oceaan, waar ook de Galapagoseilanden onder vallen.
Wat deze vogelsoort speciaal maakt, zijn de iconische lichtblauwe voeten. De blauwe kleur is uiterst belangrijk voor mannelijke vogels omdat de mannetjes met de meest turquoise-blauwe voeten de grootste kans hebben om door de vrouwtjes te worden gekozen als partner. De kleur geeft aan dat het mannetje in staat is om zichzelf en een potentiële partner van voedsel te voorzien.
De mannetjes paren dansen voor de vrouwtjes, ze tillen hun blauwe voeten op en neer om de prachtige kleur te laten zien.
Wie zou dat kunnen weerstaan?
Als je het woord pinguïn hoort, denk je waarschijnlijk aan sneeuw en kou in Antarctica, en helemaal niet aan de tropische regio’s bij de evenaar. Desalniettemin zijn er ook pinguïns te vinden op de Galapagoseilanden.
De Galapagos-pinguïn is zelfs de pinguïnsoort die het meest noordelijk leeft.
Hij brengt zijn dagen door in het koele water rond de eilanden om oververhitting te voorkomen. En dat is ook waar hij zijn voedsel vindt in de vorm van vis. De nachten op de eilanden zijn koeler, dus dan gaan de pinguïns terug naar het land om de nacht door te brengen in kleine grotten.
De flamboyante roze vogels met hun spichtige poten, lange, sierlijke halzen en banaanvormige snavels horen ook thuis op de Galapagoseilanden.
De Galapagos-flamingo’s behoren zelfs tot de roodste flamingo’s en zijn veel kleurrijker dan die in Afrika en Europa. Hun iconische rode kleur komt van het caroteen in hun voedsel, dat bestaat uit kleine schaaldieren en planten. De kleur verschijnt pas in hun veren als de vogels 3 jaar oud zijn.
Flamingo’s zie je vaak op één poot staan. De theorie is dat ze dit doen om te ontspannen, energie te besparen en warm te blijven.
De Galapagos-zeeleeuw is een meester-duiker. Hij kan tot een diepte van bijna 600 meter duiken bij het zoeken naar vis. Dit is vooral nodig tijdens het El Niño-fenomeen, wanneer de hogere watertemperaturen ervoor zorgen dat het normale voedsel van de zeeleeuwen (sardines) wegtrekken van de eilanden.
Er zijn vaak grote kolonies zeeleeuwen te zien op de zandstranden van alle Galapagos-eilanden. Het is ook niet ongebruikelijk om zeeleeuwenpups op het strand te zien liggen terwijl hun moeders in het water zijn om vis te vangen. En als je geluk hebt, zullen de nieuwsgierige zeeleeuwen vlak bij je komen zwemmen terwijl je snorkelt in de buurt van de eilanden.
De vrouwelijke zeeleeuwen en hun pups leren elkaars unieke roep herkennen, zodat ze elkaar altijd kunnen vinden in de grote kolonies.
Een lijst van de wilde dieren op de Galapagoseilanden is niet compleet zonder de Darwinvinken te noemen, die deel uitmaakten van de inspiratie voor Darwins evolutietheorie.
Tijdens zijn bezoek in 1835 merkte de jonge wetenschapper dat de snavel van de vinken anders was dan de snavel van de vinken die hij uit Europa kende. En de snavels verschilden zelfs van eiland tot eiland. Hij veronderstelde dat de kleine vogels afstammelingen waren van dezelfde voorouder, maar zich in de loop van de tijd anders hadden ontwikkeld, afhankelijk van de omgeving waarin ze zich bevonden.
Er zijn 14 verschillende vinken op Galapagos, die voornamelijk worden onderscheiden door de grootte van hun snavels en het voedsel dat ze eten.
Fregatvogels staan ook bekend als de piraten van de lucht, omdat ze andere vogels graag in de lucht beroven van hun vers gevangen vis.
Er leven twee soorten fregatvogels op de Galapagoseilanden: de grote fregatvogel en de Amerikaanse fregatvogel.
Beide soorten fregatvogels zijn vooral herkenbaar aan hun grote, rode keelzak, die de mannetjes opblazen en vertonen om vrouwtjes die voorbij vliegen als partner aan te trekken.
De fregatvogels hebben een indrukwekkende spanwijdte van wel 2 meter. Het zijn zeevogels die vaak over zee vliegen op zoek naar vis en soms pas een week later terugkomen. Ze landen in die tijd niet één keer op het water en zweven de hele tijd in de lucht als ze weg zijn van het land.
De albatros is de grootste vogel van de Galapagoseilanden, met een spanwijdte tot 2,5 meter.
De vogel is vooral herkenbaar aan zijn witte kop, het fijne patroon van de veren in zijn nek en zijn lange gele snavel.
Vergeleken met andere albatrossoorten is de Galapagos-albatros slechts middelgroot en het is de enige soort van de grote vogels die in tropische gebieden leeft.
Als je de Galapagos-albatros wilt zien, moet je naar het eiland Española gaan, een van de zuidelijke Galapagoseilanden, en de enige plek waar de grote vogels leven. Het is een indrukwekkend uitzicht om de albatrossen met hun lange vleugels te zien, die majestueus over de zee zweven.
Het is niet ongebruikelijk om de mosterdgele landleguanen te zien zonnebaden in de warme stralen van de evenaarzon.
De verschijning van de landleguaan wordt gekenmerkt door bruin- en geelachtige kleuren en de puntige kam die van de nek naar de rug loopt. Als de landleguaan de eerste paar moeilijke jaren overleeft, kan hij 60 jaar oud worden.
Deze grote hagedissen zijn koudbloedig en voeden zich voornamelijk met cactussen, die zowel een voedselbron zijn als een groot deel van het vocht dat de leguaan nodig heeft.
De landleguaan van Galapagos is een andere endemische soort van het eiland, d.w.z. een soort die alleen hier voorkomt, en je vindt de gele leguanen op 6 van de Galapagoseilanden, waaronder Isabela en Santa Cruz.
De wilde dieren in Galapagos zijn absoluut fantastisch.
Je zult diersoorten tegenkomen die nergens anders ter wereld te vinden zijn, en je zult de inspiratie voor de evolutietheorie zien.
Galapagos is een mekka voor dierenliefhebbers!
TourCompass – Van toerist naar reiziger