In 1986 kocht de Zuid-Afrikaanse boer Johann Roode een stuk grond in de provincie Limpopo, vlak bij het Krugerpark. Hier wilde hij vee houden. Dat verliep niet zo goed. Ziekten en (vooral) roofdieren namen een flinke hap uit zijn veestapel en al heel snel besefte hij dat het gebied niet geschikt was voor veehouderij. De roofdieren daarentegen gedijden in het gebied. Hij besloot het land niet meer te gebruiken voor veehouderij, maar om een ​​particulier wildreservaat aan te leggen.

Het verhaal zou hier kunnen eindigen, maar dat is niet het geval.

Roode bleef land opkopen en het wildreservaat werd steeds groter. In hetzelfde jaar (1993) dat Nelson Mandela en F.W. de Klerk de Nobelprijs voor de Vrede kregen, werd Kapama Private Game Reserve opgericht.

In veel opzichten vormt duurzaamheid de kern van de geschiedenis van Kapama. Sinds Roode zijn stuk land kocht, zijn de projecten alleen maar toegenomen, zowel in aantal als wat voetafdruk betreft.

Al snel werd duidelijk dat de lokale bevolking erbij betrokken moest worden om de flora en fauna te behouden. Kapama nam daarop het initiatief voor een groot aantal projecten die de lokale gemeenschap economisch versterken. De projecten zorgen voor onderwijs, creëren banen en dragen ertoe bij dat toekomstige generaties over milieu, natuurbehoud, biodiversiteit enzovoort leren.

De lodge heeft een gigantische hoeveelheid zonnepanelen, scheidt afval, hergebruikt afvalwater en koopt vooral voedsel bij lokale boeren om vervoer over lange afstand te vermijden en de lokale gemeenschap te ondersteunen. Bij Kapama sta je stil bij je voetafdruk en u zult dus ook aan UW voetafdruk denken wanneer u de lodge bezoekt.

Als gast kunt u een ​​van de scholen te bezoeken die Kapama ondersteunt. Ook is het mogelijk om de projecten te steunen. Vraag ernaar bij de lodge!